اگر خواسته باشیم ساده ترین تعریف برای ارز دیجیتال داشته باشیم می توانیم بگوییم یک نوع پول مجازی است که رمز نگاری شده و همچنین غیر متمرکز است. ارزهای دیجیتال با نام رمز ارز نیز شناخته می شوند. رمز ارز ها بر پایه فناوری بلاک چین پیاده سازی شده اند.
ارزهای دیجیتال توسط هیچ مرجع مرکزی یا دولت ها صادر نشده است و هیچ دولتی در مدیریت و حفظ آنها دخالتی ندارند. امروزه بیش از 5000 رمز ارز وجود دارد که محبوب ترین و معروف ترین رمز ارز ها بیت کوین و اتریوم هستند.
بلاک چین
همانطور که گفته شد ارزهای دیجیتال بر پایه فناوری بلاک چین هستند. ابتدا اگر خواسته باشیم با معنی لغوی بلاک چین آشنا شویم می توانیم بگوییم به معنای زنجیره ای از بلاک ها است. کار بلاک چین به این صورت است که اطلاعات در بلاک های مجزایی ذخیره می شوند و پس از این که یک بلاک پر شد با استفاده از زنجیره به بلاک های قبلی اضافه می شود. به همین ترتیب پیش می رود و یک زنجیره ای از بلاک ها تشکیل می دهند که این زنجیره بلاک ها بر اساس زمان به یک دیگر متصل می شوند.
اگر خواسته باشیم برای بلاک چین مثال بزنیم می توانیم بگوییم بلاک چین یک نوع پایگاه داده است که نحوه ذخیره سازی در این پایگاه داده متفاوت است.
اکثر رمز ارز ها دارای بلاک چین غیر متمرکز هستند. منظور از بلاک چین غیر متمرکز این است که بعد از وارد شدن داده ها و اطلاعات به بلاک ها قابل حذف و ویرایش نیستند و به صورت دائمی در بلاک چین ثبت می شود. نکته ای که حائز اهمیت است این است که این اطلاعات دائمی برای همه افراد قابل مشاهده است.
